آیا برای رسیدن به حاجت دعا بهتر است یا توسل به اهل بیت

پرسش : گاهی اوقات در مواقع سختی نام صاحب الزمان و یا سایر ائمه را بر زبان می آوریم کدام یک برای رسیدن به مقصود و یا حاجت بهتر است.خدا را صدا کردن یا نام معصومین را بردن؟
پاسخ : به نظر می رسد که سؤال شما بر محور دعا و توسل است؛ یعنی پرسش نموده اید که آیا در رفع حوایج، دعا بهتر و مؤثرتر است یا توسل به معصومین(ع). مقصود از دعا، طلب حاجت از خداوند بدون واسطه است و منظور از توسل، واسطه قرار دادن اولیاء خدا و شفیع ساختن ایشان در درگاه الهی به منظور برآورده شدن نیازها و مشکلات می باشد. مشکلی که به نظر می رسد در نوع سؤال و ذهنیت جنابعالی وجود دارد که زمینه این پرسش نیز شده است، شما تصور نموده اید که دعا و توسل دو راه مستقل برای برآوردن حاجات است و سپس این سؤال برایتان به وجود آمده است که آیا کدام راه مطمئن تر و مؤثر تر است؟ به نظر ما و بنا بر آنچه از آموزه های توحیدی اسلام استفاده می شود استقلال قدرت و اراده مخصوص خداوند است. خدای متعال است که هم خالق انسان ها است و هم مربی و رزق دهنده ایشان و حتی خود حضرات معصومین(ع) نیز در دعاهای فراوانی که از آنها رسیده است حوایج و نیازمندی های خویش را با خداوند در میان می گذارند. خدای متعال در قرآن کریم فرموده است: «ادعونی استجب لکم؛ مرا بخوانید تا شما را اجابت نمایم» V} (غافر، آیه 60).{V «و هنگامی که بندگان از تو درباره من سؤال کنند، پس من بدیشان نزدیکم و دعای ایشان را اجابت می کنم چون مرا بخوانند» V}(بقره، آیه 186). {V بنابراین وظیفه اصلی انسان در هنگام گرفتاری و نیاز، روی نمودن به خدای بی نیاز و طلب حاجت از او است، ولی در عین حال این مسأله با موضوع توسل و شفیع قرار دادن معصومین(ع) منافات ندارد. توسل نیز در کنار دعا کردن و به عنوان یک وسیله کمکی است که باعث استجابت سریع تر دعا می شود. درست مانند کسی که از صاحب منصبی چیزی می خواهد، ولی چون نزد او از آبرومندی و نزدیکی لازم برخوردار نیست، سعی می نماید تا با توسل و شفیع قرار دادن یکی از نزدیکان و آبرومندان نزد او هر چه سریع تر و مطمئن تر به خواسته خویش دست یابد. در قرآن کریم آمده است: هنگامی که فرزندان حضرت یعقوب(ع) (که یوسف(ع) را در چاه انداخته بودند) از کرده خویش پشیمان شدند، نزد پدر خود (که پیامبر خدا و از مقربان درگاه الهی بود) آمدند و از او خواستند که برایشان استغفار نماید و شفیع آنها نزد پروردگار گردد. حضرت یعقوب(ع) نیز پذیرفت و فرمود: به زودی برای شما استغفار خواهم نمود. در روایتی از امام صادق(ع) در ذیل آیه شریفه «یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله و ابتغوا الیه الوسیله؛ ای اهل ایمان تقوا پیشه کنید و به سوی خداوند وسیله فراهم نمایید آمده است «والله نحن الوسیله؛ به خدا قسم ما اهل بیت، آن وسیله هستیم». ما به توسل و شفاعت اولیاء معصومین(ع) اعتقاد داریم، ولی این بدین معنا نیست که برای برآوردن نیازهای خویش تنها از این طریق اقدام نماییم و از دعا و درخواست مستقیم از خود خداوند غفلت نماییم. وظیفه ایمانی ما به هنگام سختی و گرفتاری، دعا و طلب حاجت از خدای متعال است ولی در عین حال معتقدیم که وسیله و شفیع قرار دادن اولیاء الهی و آبرومندان درگاه او از اسباب مهم موفقیت و برآورده شدن حاجت ها و نیازهای مؤمن است.

دکمه بازگشت به بالا