کل یوم عاشور و کل ارض کربلا

پرسش : در مورد کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا توضیح دهید؟
پاسخ : این حدیث شریف که از حضرت صادق(ع) است نشانگر این است که عاشورا فرهنگی جاری بر بستر زمان و کربلا نماد استقامت در راه هدف و مبارزه با ظلم و بی عدالتی است. این گونه نیست که عاشورا حادثه ای محدود در چارچوب زمان و واقع در چارچوب مکان معین باشد. پیام این حدیث نورانی این است که هر سرزمینی که صحنه یک و تاز سپاهیان جور و ظلم و بی عدالتی و دین ستیزی باشد در حکم کربلاست و باید همان ایثار و جانبازی و صبر و استقامتی که از طرف امام حسین(ع) و خانواده و یاران فداکارش به ظهور پیوست، در این سرزمین توسط اهل ایمان و معتقدان به امام حسین(ع) و راه مقدس او ظهور یابد و همان صفات عالی انسانی و خدایی که در روز عاشورا متبلور گردید باید در هر زمانی که نیاز به کاری حسینی و شجاعت و از جان گذشتگی حسینی(ع) است تبلور پیدا کند. مهم، داشتن هدفی حسینی(ع) و درد دین و خدا و فضیلت داشتن است. مهم، در راه بودن و در جاده بندگی گام برداشتن و از آن منحرف نشدن است. در کدام سرزمین بودن و در چه روزگاری به سر بردن چندان اهمیتی ندارد. پس انسان با عقاید و باورها و گفتار و کردارش می تواند کربلایی و عاشورایی و حسینی(ع) باشد و با شناخت حسین(ع) و راه او و هدف مقدس او و معرفت و عشق و اخلاص و شجاعت و ایثار و صبر و استقامت می تواند دنباله رو و پیرو سید الشهدا(ع) باشد. جنبه دیگر این حدیث شریف بیان مسؤولیتی است که هر مسلمان شیعه معتقد در هر عصر و زمان و در هر مکانی باید بر عهده بگیرد و متوجه باشد که هر روز و بلکه هر لحظه از عمرش، کربلا و عاشورا و صحنه تقابل و درگیری سپاهیان حق و باطل است و لذا باید هماره بیدار باشد و مواظبت کند که از جمله لشکریان حق و سپاه حسین(ع) باشد نه از جنود باطل و اعوان و انصار یزید و یزیدیان. هر لحظه و هر ساعت و هر روز، زمان امتحان و سنجش است و در این آزمایش ها صفوف اهل حق از اهل باطل و صفوف حسینیان از یزیدیان از هم جدا می گردد و این ما هستیم که باید صف خود را در این میدان و معرکه مشخص نماییم و نیت و باور و اعمال خود را حسینی(ع) نماییم.

دکمه بازگشت به بالا