راه ثابت شدن طهارت

راههای ثابت شدن طهارت

راههای ثابت شدن طهارت

توضیح المسائل 13 مرجع: مسأله 222 اگر خود انسان یقین کند که چیزى که نجس بوده پاک شده است،یا دو عادل به پاک شدن آن خبر دهند،آن چیز پاک است(1)و هم چنین است اگر کسى که چیز نجس در اختیار اوست بگوید آن چیز پاک شده(2)،یا مسلمانى چیز نجس را آب کشیده باشد(3)،اگر چه معلوم نباشد درست آب کشیده یا نه(4).
(1)سیستانى:اگر انسان یقین یا اطمینان پیدا کند که چیزى که نجس بوده پاک شده است،یا دو عادل بر پاک شدن آن شهادت دهند و مورد شهادت آنان سبب پاک شدن باشد آن چیز پاک است مثلاً شهادت دهند به این که لباس آلوده به بول،دو مرتبه شسته شده..
(2)سیستانى:و مورد اتّهام هم نباشد..(3)سیستانى:به منظور پاک شدن آب کشیده باشد..
(4)خوئى،تبریزى:و بعید نیست که خبر دادن یک نفر عادل یا شخص موثّق به پاکى آن نیز کفایت کند. (1)این عنوان در رساله آیت اللّٰه زنجانى آمده است.
زنجانى:مسأله پاک شدن چیز نجس به چند راه ثابت مى‌شود:اول:آن که انسان خود یقین یا اطمینان کند یا نوع مردم یقین یا اطمینان به پاک شدن پیدا کنند و در جایى که نوع مردم اطمینان به طهارت نمى‌کنند اگر انسان بر خلاف متعارف اطمینان کند،کفایت نمى‌کند و شخص وسواسى که بر خلاف معمول افراد در آب کشیدن چیز نجس به زودى اطمینان پیدا نمى‌کند لازم نیست خود اطمینان کند؛بلکه اگر معمول افراد اطمینان کنند کافى است.دوم:دو مرد عادل خبر دهند؛و بنا بر احتیاط واجب یک نفر عادل کفایت نمى‌کند.سوم:آن که کسى که چیز نجس در اختیار اوست بگوید آن چیز پاک شده.چهارم:مسلمانى چیز نجس را آب کشیده باشد اگر چه معلوم نباشد درست آب کشیده یا نه.
مکارم:مسأله هر گاه دو نفر عادل،یا یک نفر،از پاک شدن چیز نجسى خبر دهند شهادت آنها قبول است،هم چنین اگر ذو الید یعنى کسى که چیزى را در اختیار دارد بگوید پاک شده است،یا بدانیم مسلمانى آن را آب کشیده ولى نمى‌دانیم درست آب کشیده یا نه،پاک است.

مسأله 223 کسى که وکیل شده است لباس انسان را آب بکشد(و لباس هم در تصرف او باشد)(1)اگر بگوید آب کشیدم(2)،آن لباس پاک است.
(1)بهجت:در اختیار او باشد..این مسأله در رسالۀ آیت اللّٰه زنجانى نیست
[قسمت داخل پرانتز در رساله آیات عظام:اراکى،گلپایگانى،خوئى،صافى،سیستانى و تبریزى نیست.]
(2)گلپایگانى،خوئى،تبریزى،سیستانى،صافى،نورى:و انسان به گفتۀ او اطمینان پیدا کند..
بهجت:در صورتى که ظنّ به خلاف گفتۀ او نباشد..
مکارم:مسأله هر گاه انسانى لباسش را به لباسشویى مسلمان دهد که آن را بشوید و آب کشد قول او قبول است.

مسأله 224 اگر انسان حالى دارد که در آب کشیدن چیز نجس یقین پیدا نمى‌کند مى‌تواند به گمان اکتفا نماید(1). این مسأله در رسالۀ آیت اللّٰه زنجانى نیست
(1)بهجت:و در صورتى که مى‌تواند یقین تقدیرى متعارف را تشخیص دهد،آن مقدّم است(یعنى با این که یقین پیدا نمى‌کند،به مقدارى بشوید که سایر مسلمانها مى‌شویند و بیش از آن لازم نیست).
اراکى:اگر به نحو متعارف،چیز را آب بکشد کفایت مى‌کند.
فاضل:همانند عرف مردم رفتار نماید و یقین براى او لازم نیست.
مکارم:مسأله کسانى که گرفتار حالت وسوسه مى‌شوند و زود،یقین به نجس بودن چیزى پیدا مى‌کنند و یا به هنگام آب کشیدن چیز نجس به آسانى یقین به پاکى پیدا نمى‌کنند یقین آنها اعتبار ندارد و مى‌توانند همان طور که دیگران یقین پیدا مى‌کنند قناعت کنند.
سیستانى:مسأله انسان وسواسى که در آب کشیدن چیز نجس یقین پیدا نمى‌کند،اگر به همان نحوى که افراد متعارف آب مى‌کشند رفتار نماید کفایت مى‌کند.

منبع: توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و مُحشی حضرات آیات: سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، شبیری زنجانی، بهجت، فاضل، اراکی، خویی، گلپایگانی، تبریزی.(نام هر کدام از مراجع که در مسئله بالا ذکر نشده است یعنی موافق با مساله است و مواردی که مراجع اختلاف دارند در زیر مسئله ذکر شده است.) ( طهارت ، پاک شدن ، شستن )

 

دکمه بازگشت به بالا