دین یهود

در مورد دین یهود به طور مختصر مطالبی را برای ما بیان دارید.

پاسخ

دین یهود منتسب به حضرت موسی (ع) است. به همین جهت به یهودیان کلیمی می‌گویند (کلیم الله ، لقب حضرت موسی (ع) است).
حضرت موسی به دستور خدا مأموریت یافت قوم بنی اسرائیل را از بدبختی نجات دهد؛ او با فرعون جنگید و بنی اسرائیل را از ظلم و بدبختی رهانید؛ لیکن این قوم بعد از پیروزی به کارهای ناشایسته اقدام کردند که از جمله آن گوساله پرستی و کشتن پیامبران است. بدین جهت خداوند بر آنان غضب نمود و ذلیل شدند. آنان در طول تاریخ سه هزار ساله شان بارها به خشم و غضب خدا دچار گشتند.
یهودیان بر این باورند که شریعت یکی است. ابتدا و انتهای آن با حضرت موسی(ع) است. قبل از موسی شریعت و دینی نبود. آن چه بود، حدود عقلی و احکام مصلحتی بود. پس از موسی نیز شریعت و احکام دیگری نبود و نخواهد بود، زیرا نسخ احکام و دستورهای الهی جایز نیست.(1)
طبق نقل عهد عتیق پس از سه ماه از خروج بنی اسرائیل از مصر، خداوند با حضرت موسی سخن گفت و ده حکم بسیار مهم به او داد که به “ده فرمان ” مشهور است.
این ده حکم بدین قرار است:
1ـ برای خود خدایی جز من نگیرید.
2ـ به بت سجده نکنید.
3ـ نام خدا را به باطل نبرید.
4ـ شنبه را گرامی دارید.
5ـ پدر و مادر را احترام کنید.
6ـ کسی را به قتل نرسانید.
7ـ زنا نکنید.
8ـ دزدی نکنید.
9ـ بر همسایه شهادت دروغ ندهید.
10ـ به اموال و ناموس همسایه طمع نورزید.(2)
این فرمان ها در قوم بنی اسرائیل رواج یافت و بعداً علمای یهود با استفاده از کتاب های عهد عتیق، اصولی برای دیانت و ملت قوم یهود تدوین نمودند که مهم ترین آن ، اصول سیزده گانه ای است که توسط موسی بن شمعون در سال 1204 میلادی قرائت شد؛ بدین شرح:
1ـ خداوند حاضر و ناظر است.
2ـ خداوند یکتا است.
3ـ خداوند جسم و شبیه کسی نیست.
4ـ خداوند قدیم و ازلی است.
5ـ هیچ کس را جز او نباید عبادت کرد.
6ـ او سرور همه پیامبران است.
7ـ نبوت حضرت موسی(ع) صحیح است.
8ـ خدا بر افکار نوع بشر واقف است.
9ـ تورات از جانب خدا است.
10ـ تورات غیر قابل تغییر و تبدیل است.
11ـ خداوند ظالم را مجازات می کند و عادل را پادا ش می دهد.
12ـ سلطان مسیح از نسل داوود ظهور خواهد کرد.
13ـ مردگان مستعد زنده شدن می باشند.(3)
این امور را می توان اصول و پایه های عقیدتی دین یهود بر شمرد. افزون بر این امور در دین یهود “صندوق عهد” جایگاه ویژه ای دارد که شرح آن بدین قرار است:
حضرت موسی(ع) پس از آن که ” ده فرمان” را در میقات دریافت نمود، به میان بنی اسرائیل بازگشت؛ در دامنه کوه مَذْبحی با دوازده ستون (به تعداد اسباط بنی اسرائیل) بنا کرد، در آن جا قربانی نمود و نصف خون حیوانات قربانی شده را بر مذبح و نصف دیگر را بر قوم خود پاشید و گفت : این عهدی است که خداوند بر شما بسته است.
پس از آن به دستور حضرت موسی(ع) خیمه ای برای عبادت بر پا کردند که آن را “خیمه عهد” خواندند. درون خیمه عهد صندوقی قرار داشت . درون آن ، دو لوح سنگی بود که روی آن نص میثاق الهی با قوم بنی اسرائیل منقوش بود. این صندوق، تابوت عهد، تابوت شهادت یا صندوق تورات است که در تاریخ بنی اسرائیل جایگاه ویژه ای داشت. در مهاجرت ها و جنگ ها صندوق را با حرمت فراوان در ارابه ای می نهادند و پیشاپیش خود حرکت می دادند. هیچ کس جز کاهنان و ربانیون اجازه نداشتند آن را لمس نمایند.(4)
نام خاص خدا در دین یهود “یهوه” است که تلفظ آن حرام است. تنها بالاترین مقام مذهبی یهود می‌تواند سالی یک بار، آن هم در معبد سلیمان و در مکان خاص این نام را بر زبان جاری کند.
در عهد عتیق 613 حکم شرعی بیان شده که 365 حکم حرام و 248 حکم واجب است، (5) که از جمله آن است.
1ـ نماز های فردی و جمعی واجب است.(6)
2ـ در دین یهود تقیه وجود دارد. می گویند: اگر گفتند: باید مرتکب گناهان شوی وگرنه کشته می‌شوی، او باید مرتکب گناهان شود، جز سه گناه کبیره: بت پرستی ، زنا و قتل نفس.(7)
3ـ زنی که مرتکب زنای محصنه شود، شوهر باید او را طلاق دهد.(8)
4ـ مرد می تواند با رضایت یا بدون رضایت زن او را طلاق دهد.(9)
5ـ مرد بلند قد با زن بلند قد، مرد کوتاه قد با زن کوتاه قد، مرد سفید رو با زن سفید رو، مرد سیه چرده با زن سیه چرده ازدواج نکند.(10)
6ـ تعدد زوجات جایز است.(11)
7ـ اگر زنی به میان مردان رود و سر خود را نپوشاند، ازدواجش باطل است.(12)
8ـ احترام پدر و مادر لازم است. در صورت تعارض بین احترام پدر و احترام مادر، احترام پدر مقدم است، چون زن وظیفه دارد از شوهر اطاعت کند.(13)
9ـ بلوغ دختران در سن دوازده سالگی و بلوغ پسران در سن سیزده سالگی است.(14)
10ـ ذبیحه غیر یهودی حرام است.
11ـ ختنه برای مردان واجب است.
12ـ کارکردن روز های شنبه حرام است.

____________________
پاورقی:
1. توضیح الملل، ج 1، ص 297.
2.عهد عتیق، سفر خروج، فصل 20.
3. معرفی کتب آسمانی، ص 80؛ تاریخ ادیان و مذاهب جهان، مبلّغی، ج 2، ص 590 و 589.
4. جان . بی . زاس، تاریخ جامع ادیان، ص 496 و 497.
5. گنجینه ای از تلمود، ص 98.
6.همان، ص 102 و 103.
7. همان، ص 115.
8. همان، ص 185.
9. همان، ص 185.
10. همان ، ص 182.
11. همان، ص 184.
12. همان، 186.
13. همان، ص 200.
14. همان، ص 181 و 92.

 

دکمه بازگشت به بالا