أیات و روایاتی که در قرآن و احادیث لعان را جایز می دانند برایم بنویسید؟ (مثل أیه ها ی 6و7 سوره نور)

[ad_1]

آیات 6 تا 10 سوره نور در مورد لعان است. اولا کلمه لعان که در فقه اسلامی به کار رفته است به مناسبت کلمه «لعن» است که در آیه 7 همین سوره وارد شده است «والذین یرمون ازواجهم و لم یکن لهم شهداء الا انفسهم فشهاده احدهم اربع شهادات بالله انه لمن الصادقین والخامسه ان لعنت الله علیه؛ کسانی که همسران خود را متهم (به عمل منافی عفت) می کنند و گواهانی جز خودشان ندارند هر یک از آنها باید چهار مرتبه به نام خدا شهادت دهد که از راستگویان است و در پنجمین بار بگوید: لعنت خدا بر او باد اگر از دروغگویان باشد. آن زن نیز می تواند کیفر (زنا) را از خود دور کند به این طریق که چهار بار خدا را به شهادت طلبد که آن مرد (در این نسبتی که به او می دهد) از دروغگویان است و در مرتبه پنجم بگوید غضب خدا بر او باد اگر آن مرد از راستگویان باشد و اگر فضل و رحمت خدا شامل حال شما نبود و این که او استغفار پذیر و حکیم است (بسیاری از شما گرفتار مجازات سخت الهی می شدید)».
برای آن که به شأن نزول این آیات و نیز نکات تفسیری آن آگاهی یابید به کتب تفسیری مراجعه نمایید. در روایات هم باید گفت که کتب روایی به این مسأله پرداختند از جمله در وسائل الشیعه، ج 15، کتاب اللعان، در 19 باب روایات مربوط به لعان آمده است. فقها نیز در رساله های عملیه به این موضوع پرداخته اند.
[ad_2]

دکمه بازگشت به بالا